9 years ago
by Paranoise
Το Plissken είναι το φεστιβάλ που αναμφισβήτητα ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ένα από τα πιο ελπιδοφόρα πράγματα που συμβαίνουν στα μουσικά δρώμενα της χώρας και εξ’ αυτών που μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε.
Εμφανίστηκε το 2010 και έκτοτε έχει καταφέρει η καλοκαιρινή του έκδοση να γίνει θεσμός που ολοένα θεμελιώνει την θέση του στην κορυφή των ελληνικών μουσικών festivals πρωτίστως σε όρους πρώτα ποιότητας, αρτιότητας, πρωτοτυπίας, δευτερευόντως σε όρους μεγέθους.
Όμως, μία επιπλέον καινοτομία που έφερε το fest αυτό είναι η καθιέρωση της χειμερινής έκδοσης, η οποία μάλιστα λαμβάνει χώρα όχι μόνο στην πρωτεύουσα, αλλά και στην Θεσσαλονίκη με το ίδιο line up.
Έτσι, οι Θεσσαλονικείς, και φέτος, είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε από κοντά το Plissken Winter Edition, από τις σπάνιες περιπτώσεις που μπορούμε να δούμε σε μία μέρα μαζεμένους αξιόλογους καλλιτέχνες, σχήματα και μπάντες, και σίγουρα όσοι την εκμεταλλεύτηκαν δεν νομίζουμε ότι θα το μετάνιωσαν, κάθε άλλο…
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014 λοιπόν, φτάνουμε στον όμορφο και άνετο χώρο του Principal Club Theater λίγο μετά τις 21.30, πανέτοιμοι για όλα και τρέχοντας να προλάβουμε το πρώτο live act που ήταν σε εξέλιξη.
Εσωτερικά ιδανικές συνθήκες, ο χώρος μισογεμάτος με συνεχώς όμως αυξητικές τάσεις όσο περνούσε η ώρα, stage – φωτισμός – ήχος όλα φυσικά άρτια και σωστά, με τον Αμερικανό Ryan Lott aka Son Lux και την παρέα του να προσφέρουν τις πρώτες δονήσεις, έχοντας πάντα τον κάπως άχαρο και δύσκολο ρόλο να μας εισάγει στην φεστιβαλική ατμόσφαιρα.
Φαίνεται πως ο νεαρός πρώην καλλιτέχνης της Anticon και νυν της Joyful Noise τα πήγε περίφημα στην σχεδόν 1 ώρα επί σκηνής πράττοντας έναν ενδιαφέρον συγκερασμό post, trip hop, electronic με κάποιες pop αναφορές, με τον ίδιο ως νου της μπάντας να παίζει με την κονσόλα του, τα πλήκτρα, να δίνει παθιασμένες ερμηνείες των κομματιών του περσινού άλμπουμ Lanterns, συνοδεία πάντα των μουσικών Rafiq Bhatia στην κιθάρα και Ian Chang στα drums.
LEE "SCRATCH" PERRY @Principal Club Theater, Thessaloniki, 5 December 2014
Σειρά σε ένα κατά γενική ομολογία ετερόκλητο line up είχε ο ζωντανός θρύλος της dub και της reggae, Lee ‘Scratch’ Perry με την μπάντα του. Έτσι, κατά τις 22.10 περίπου ανεβαίνουν on stage αρχικά οι μουσικοί για να κάνουν μία 5λεπτη dub εισαγωγή με τον Τζαμαϊκανό καταξιωμένο και πολυαγαπημένο καλλιτέχνη να τους ακολουθεί και να αποθεώνεται μόλις μπαίνει.
Ο γερόλυκος της τζαμαϊκανής κουλτούρας – ζωντανός φορέας αυτής- ξεχώρισε για το χαρακτηριστικό εκκεντρικό του στυλ, φορώντας τζάκετ και παντελόνι παραλλαγής και ένα από τα πιο περίεργα καπέλα που μπορεί να δει κάποιος με άπειρες κονκάρδες και διάφορα σιδερικά πάνω του που λαμπύριζαν, 100% κιτς, αν και στην ηλικία των 78 ετών προσπάθησε να δώσει ρυθμό, κέφι στην βραδιά και να βάλει τον κόσμο σε διαδικασία κουνήματος.
Με συνεχείς επικλήσεις στον jah, αναφορές στην babylon, στο lion’s eye κτλ. έδινε παράλληλα συνθήματα ειρήνης και αγάπης “one love” για όλο τον κόσμο, καταφέρνοντας κάπως να ζεστάνει την ατμόσφαιρα, παρά το ότι το setlist του ξένισε πολύ όλους μας αφού δεν αναγνωρίσαμε σχεδόν κανένα κομμάτι που έπαιξε. Κανένας από τους διάσημους ύμνους που τον καταξίωσαν τις προηγούμενες δεκαετίες δεν ακούστηκε στο Principal.
Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η εμφάνιση του Lee Perry συνολικά και της μπάντας που τον συνόδευσε χαρακτηρίζεται επιεικώς ως μέτρια, αν όχι βαρετή σε πολλά σημεία, ίσως και λόγω των υψηλότερων προσδοκιών που είχαμε όλοι μας.
THE BUG @Principal Club Theater, Thessaloniki, 5 December 2014
Ακολούθως ήταν η ώρα του φοβερού και τρομερού Άγγλου παραγωγού Kevin Martin aka The Bug, κι έτσι κατά τις 23.10 ανέβηκε στα decks και ξεκίνησε το set του, αρχικά με dub για να πραγματοποιήσει την μετάβαση ομαλά και συνέχεια με το Poison Dart παραποιημένο, όπου και άρχισε ο χαμός! Οι μπροστινές γραμμές κοντά στο stage είχαν ήδη πυκνώσει με τον κόσμο να προετοιμάζεται για χορό και χτύπημα.
Κάτι ήξεραν, καθώς η προσμονή για αυτήν την στιγμή της νύχτας άξιζε και δεν διαψεύστηκαν όσοι έλεγαν πως το party θα κορυφωνόταν εδώ. Ο σπουδαίος παραγωγός και dj με τα πάνω από 15 διαφορετικά projects όλα αυτά τα 17 χρόνια πορείας του στην μουσική “βιομηχανία”, επιβεβαίωσε την φήμη που τον συνοδεύει.
Άλλωστε, πολλοί ήταν εκείνοι που τον είχαν ξαναδεί στην πρώτη του επίσκεψη στην Θεσσαλονίκη, τον Γενάρη του 2010, όταν μας είχε παραχωρήσει και σχετική συνέντευξη που μπορείτε να δείτε εδώ.
Βαρύ μπάσο για ισχυρές δονήσεις ολόκληρου του stage, σε ένα εμφατικό dubstep set διάρκειας μίας ώρα και κάτι, στον κλασσικό The Bug ήχο που περιλάμβανε γνωστά hits του, με άπειρα εφέ, και τον εκπληκτικό MC Flowdan να δίνει με τα επιθετικά raps του άλλη διάσταση στο set και το μεγαλύτερο μέρος του κοινού να χοροπηδά ασταμάτητα.
THE SWANS @Principal Club Theater, Thessaloniki, 5 December 2014
Λίγο πριν κλείσει ο Bug, είχαν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες στησίματος από τους τεχνικούς για το επόμενο act. Γύρω στις 12.30 ανέβηκαν στην σκηνή οι Swans, headliners στο line-up, και δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως μπορεί και ο μισός κόσμος να “τραβήχτηκε” στο Plissken Winter Edition της Θεσσαλονίκης για αυτούς και μόνο.
Μορφές που αποπνέουν εμπειρία και αλητεία. Μία παρουσία πάνω στην σκηνή που προκαλεί δέος, ο ήχος τους έμοιαζε να αλλάζει κάθε μόριο του αέρα και να γεμίζει τον χώρο με δονήσεις χαοτικές αλλά παράλληλα απόλυτα δομημένες. Το ταβάνι έσταζε, το πάτωμα έτριζε και μαζί το κάθε σώμα που βρισκόταν στον χώρο!
Δεν θα τολμούσαμε αυτό που είδαμε την Παρασκευή 5/12 από τους Swans να το χαρακτηρίσουμε απλά live. Ήταν ένα άρτιο έκθεμα σύγχρονης τέχνης, γεμάτο δράμα και ένταση που αφήνει τον θεατή να βιώσει ανύψωση, τρόμο, αλλά και την κάθαρση, τα κολασμένα φωνητικά του Michael Gira, οι ήχοι των κρουστών, η ενέργεια που εξέπεμπαν όλοι τους, τα πρόσωπά τους να μοιάζουν βγαλμένα σκίτσα του giger έκαναν την εμφάνιση των Swans μια απόκοσμη πνευματική εμπειρία…
Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί πως η εναλλαγή αυτή, από τον Bug στους Swans πάγωσε όσους είχαν έρθει στο Principal κυρίως για τον πρώτο και τον Lee Perry, με αποτέλεσμα πολλοί να ξενερώσουν.
Ωστόσο, μετά τους Swans σειρά είχε ένα καθαρά ηλεκτρονικό live act, αυτό των Simian Mobile Disco, και τώρα ήταν η σειρά των Swans fans να “ξενερώσουν” κάπως, οι περισσότεροι εκ των οποίων αποχώρησαν αμέσως μετά το τέλος της αγαπημένης τους μπάντας, ωστόσο στην πραγματικότητα έφευγαν 100% “γεμάτοι”.
SIMIAN MOBILE DISCO @Principal Club Theater, Thessaloniki, 5 December 2014
Σε ένα μισοάδειο πλέον Principal, το ντούο των Άγγλων παραγωγών και ταλαντούχων dj’s προσπάθησε να μας βάλει σε έναν διαφορετικό ρυθμό. Απλότητα και κομψότητα, μινιμαλισμός και πειραματισμός, σκότος και διακριτικό groove. Αφαιρετική techno, σαφώς idm, κάποια μονότονα beats με πολλά synth-ια από πάνω και πολύ ενδιαφέροντα visuals από πίσω, στην περίπου μία ώρα που έπαιξαν οι James Ford και Jas Shaw αποζημίωσαν και με το παραπάνω όσους κάθισαν να τους απολαύσουν. Ποιοτική διασκέδαση.
Αυτή ήταν η ολοκληρωμένη συναυλιακή εμπειρία που μας προσέφερε το Plissken Winter Festival την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου στην Θεσσαλονίκη. Κλείνοντας, μπορούμε να αναφέρουμε πως το μόνο ψεγάδι στην διοργάνωση ίσως ήταν η παρουσία στο ίδιο line up τόσο ετερόκλητων καλλιτεχνών, που ναι μεν προσέλκυσε πιο ευρύ κοινό, ωστόσο δεν το ευχαριστήθηκαν όλοι στο μέγιστο λόγω των εναλλαγών ανάμεσα στα live acts.
Ίσως τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν οι Swans έπαιζαν αμέσως μετά τον Lee Perry, οι Simian Mobile Disco έπειτα και να έκλειναν οι Bug και Flowdan. Αυτή θα ήταν μία πολύ λογικότερη σειρά κατά την γνώμη μας, αλλά η παραγωγή του festival έκρινε έτσι, θέλοντας προφανώς να κλείσει σε πιο ήπιο τόνο, σαν αποφώνηση.
Μακάρι βέβαια στις ελληνικές παραγωγές festivals ή events το μόνο ψεγάδι να ήταν αυτό γιατί, όπως και νά ‘χει, η συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν άρτια σε όλα τα επίπεδα: μεγάλα ονόματα διεθνώς μαζί σε μία βραδιά, τεχνικά κανένα πρόβλημα και άψογος ήχος, συνέπεια στις ώρες εμφάνισης των καλλιτεχνών, προσιτή τιμή εισιτηρίου κτλ.
Ευχαριστούμε και πάλι το Plissken για την ευκαιρία που δίνει στους Θεσσαλονικείς να ζήσουν την χειμερινή εκδοχή του festival με τα ίδια ονόματα στην πόλη τους. Μακάρι να συνεχίσει έτσι, το ευχόμαστε ολόψυχα! Ραντεβού 5 & 6 Ιουνίου 2015 στην Αθήνα τώρα…
*Ευχαριστούμε θερμά τον WB για τις φωτογραφίες που έβγαλε εκ μέρους μας.
