
6 years ago
by The Plughead
Η Fatima είναι σίγουρα από τις πιο αγαπημένες σύγχρονες θηλυκές φωνές εδώ στον Paranoise Radio.
Aπό τις συνεργασίες της σε διάφορα EP’s με παραγωγούς όπως Floating Points, Flako και Funkineven, μέχρι το πρώτο της solo album, η φωνή της κοσμεί συχνά πυκνά τον αέρα του σταθμού μας.
Λέγοντας σε φίλους εδώ για το live της, ήταν δύσκολο να απαντήσω στην ερώτηση για το τι μουσική είναι. Αυθόρμητα απαντούσα soul, αν και ο ήχος της δεν φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του είδους.
Η ζωντανή εμφάνισή της τελικά έρχεται να επιβεβαιώσει την ενστικτώδη απάντηση. Ανεξάρτητα από τα στιλιστικά χαρακτηριστικά κάθε κομματιού, ακούγοντάς την ζωντανά, μπορώ να επιβεβαιώσω: Fatima’s got soul.
H Fatima ήρθε στις Βρυξέλλες, με την in-house μπάντα της Eglo Records, Eglo Band. Ντραμς, κρουστά, keys και μπάσο, κρατούσαν περίτεχνα, καθ’ όλη την διάρκεια του live, τα μουσικά μπόσικα. Σεμνά, δίχως φανφάρες και εντυπωσιασμούς, αφήνοντας τον απαραίτητο χώρο για την φωνή της σουηδικής καταγωγής τραγουδίστριας.
Το πρόγραμμα ήταν μοιρασμένο σε κομμάτια του πρώτου δίσκου και νέα, δίνοντας ένα ικανοποιητικό preview του επερχόμενου δίσκου.
Χάρηκα που είχα την ευκαιρία να ακούσω ζωντανά κομμάτια όπως τα Do Better, La Neta, Biggest Joke of All και Circle κ.ά. που ήταν στον δίσκο Yellow Memories.
Eνώ από το καινούριο υλικό μου έμειναν τα On Our Way Home, σε παραγωγή του Shaafiq Hussayn, που όντως ακούγεται σαν να γράφτηκε καθ’ οδόν, το Black Doe, με το παχουλό hip-hop beat του και τις πολύ ενδιαφέρουσες εναλλαγές, καθώς και το Make It Rain.
Ειδική μνεία απαιτεί η γενικότερη σκηνική παρουσία της Fatima. Καμία υπόνοια ντίβας, απλή, ζεστή και προσγειωμένη, με αστεία εσκεμμένη US προφορά. Κάποιες στιγμές ντροπαλή και αμήχανη με τις θερμές αντιδράσεις του κοινού (χαρακτηριστική ατάκα: “What am I? A boyband?!”) αλλά πάντα με χιούμορ.
Νομίζω θα μου μείνει το δεύτερο encore, όταν μετά την επιμονή του κοινού, ξανανεβαίνει στην σκηνή, φορώντας το μπουφάν και την τσάντα της, δηλώνοντας ότι δεν έχει άλλο υλικό. Ξεκινά λοιπόν ένα freestyle, αρχικά με την συνοδεία μόνο πλήκτρων, ενώ λίγο αργότερα επιστρέφει και η υπόλοιπη μπάντα.
Λίγες στροφές αργότερα το παρατά, δηλώνοντας ότι δεν το έχει καθόλου με το freestyle και αντί αυτού αρχίζει διάφορες χορευτικές κινήσεις για να σταματήσει λίγα λεπτά αργότερα λέγοντας: “OK, I am gonna leave now, before I make a complete fool out of myself”…
Είναι σπάνιο να πετυχαίνεις καλλιτέχνες, με ήχο εν δυνάμει ευρύτερης αποδοχής, που δεν προσπαθούν να στήσουν περσόνες επί σκηνής, να σε πείσουν για κάτι που δεν είναι. Η Fatima εκείνο το βράδυ του Νοεμβρίου, επί σκηνής ήταν ο εαυτός της. And that is soul…