4 years ago
by Paranoise
Φέτος στον Paranoise Radio είμαστε πολύ τυχερ@, καθώς η οικογένεια έχει μεγαλώσει αισθητά φτάνοντας το νούμερο των 52 ραδιοφωνικών παραγωγών απλομένων σε όλη την Ευρώπη. Μπορείτε να φανταστείτε φυσικά την χαρά μας όταν μέλη μας κυκλοφορούν την προσωπική τους δουλειά. Ο λόγος σήμερα για τον Mr. Collage και το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, το Layers που θα κυκλοφορήσει στις 12 Δεκεμβρίου από την Mind The Wax.
Ζητήσαμε λοιπόν, από τον έτερο Paranoiser Τhomey Bors να ακούσει την δουλειά του Mr. Collage λίγο πριν κυκλοφορήσει και να μας γράψει τις εντυπώσεις του. Για καλή μας τύχη, ο Mr. Collage δέχτηκε επίσης να απαντήσει μεταξύ των άλλων και σε κάποιες ερωτήσεις για το Layers και την διαδικασία δημιουργίας του. Καλή ανάγνωση.
Review Part
Μερικοί από εσάς ίσως έχετε έρθει σε επαφή με την μουσική του Mr. Collage (κατά κόσμον Δημήτρης Περόντσης). Εγω δυστυχώς δεν την είχα ακούσει, αλλά ευτυχώς μου ζητήθηκε να κάνω ένα review για το «Layers», to πρώτο του προσωπικό άλμπουμ μέσω του ελληνικού label Mind The Wax. Και λέω «ευτυχώς», γιατί έτσι πάντα γίνεται. Κάποιος σου λέει «έχεις ακούσει μήπως…» και σε οδηγεί στην μεγαλύτερη χαρά ενός μουσικόφιλου: την ανακάλυψη ενός label, band ή artist που δεν ήξερες ότι υπήρχε και την συνειδητοποίηση ότι εδώ έχεις κάτι πολύ, πολύ καλό.
Έχοντας ήδη στο ενεργητικό του κυκλοφορίες μέσω Bandcamp, όπως και την εξαιρετική παραγωγή στο άλμπουμ The Game We Play της Mantique, ο Mr. Collage συνεχίζει στο Layers να αναμιγνύει με άνεση την δημιουργικότητα των samples με τη μαγεία των φυσικών οργάνων, την ζεστασιά των vocals με την κοφτερη λεπίδα του rap και την ζωηράδα του funk με την φυσική του εξέλιξη, που λέγεται boom bap.
Ξεκινώντας με το φύσημα του σαξοφώνου στο «Frusciante» και τελειώνοντας με το ίδιο φύσημα στο «For Sale», ο Mr. Collage κάνει εμφανή την αγάπη του για την jazz και τα break beats. Στο ενδιάμεσο, βρίσκεσαι σε rollercoaster που σε ανεβοκατεβάζει συνεχώς και σε κρατάει σε εγρήγορση για την επόμενη στροφή.
Σχεδόν κάθε track είναι συνεργασία με rappers, vocalists και turntablists από όλο τον κόσμο : Ελλάδα, Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία, Ισπανία και Βέλγιο. Οι rappers Nico The Beast, S Squair Blaq, Mic Bles και 1989TRE «φτύνουν» με άνεση πάνω από τους funky ρυθμούς του Mr. Collage και η MC Amira Lacrima υφαίνει μία rapσωδία με το δικό της μειλίχιο στυλ. Οι κυρίες Mantique, Lady EMZ και Lisa Spykers τραγουδουν τις ιστορίες τους πάνω από R&B, funk και soul περάσματα ενώ οι φιναλίστ του παγκόσμιου διαγωνισμού turntablism IDA World Fly Immigrants (οι γνωστοί Dj Mysterons και Dj Hypercutz) μαζί με το «βαρύ πυροβολικό» του label, τον Dj Moya, είναι υπεύθυνοι για cuts και scratches. Το «Layers» κυκλοφορεί από την Mind The Wax στις 12 Δεκεμβρίου σε limited coloured vinyl και φυσικα μέσω του Bandcamp της.
Interview Part
Γεια σου Δημήτρη, καταρχήν συγχαρητήρια για το πρώτο σου άλμπουμ. Mr Collage και Layers λοιπόν. Το καλλιτεχνικό σου και το όνομα του άλμπουμ σου μου φαίνονται αλληλένδετα, θέλεις να μας πεις πώς προέκυψαν τα δύο αυτά ονόματα?
Γεια χαρά και ευχαριστώ για τον χρόνο και το ενδιαφέρον. Και τα δύο προέκυψαν έπειτα από παρατήρηση της μουσικής και του τρόπου με τον οποίο την δούλευα στην παραγωγή. Είτε πρόκειται για κομμάτια φτιαγμένα αποκλειστικά απο samples είτε από συνδυασμό φυσικών οργάνων, στην ουσία προσπαθώ να δημιουργώ ένα collage με στοιχεία που επικοινωνούν μεταξύ τους κι ας μην “γνωρίζονται”. Το “Layers” σίγουρα ήρθε αργότερα, αλλά σαν πρώτο άλμπουμ ήθελα και αυτό να έχει άμεση σχέση με την αλήθεια μου. Πέρα από την σύνδεση με την τεχνική της παραγωγής υπάρχει και σύνδεση με την υπόσταση – σύνθεση της ζωής της ίδιας που πιστεύω ότι είναι μικρά κομμάτια κολλημένα δίπλα δίπλα αλλά και το ένα πάνω στο άλλο τα οποία επικοινωνούν με μέσο εμάς κι ας μην γνωρίζονται μεταξύ τους.
Θα θέλαμε να μάθουμε πόσο καιρό ασχολείσαι με την παραγωγή, πως ξεκίνησες αλλά και κάποιες επιρροές σου ανά τα χρόνια. Νιώθεις ότι ανήκεις σε κάποια “σκηνή”, εγχώρια ή και όχι?
Ξεκίνησα γύρω στα 16 να σκαλίζω ένα πρόγραμμα, τύπου fruity loops αλλά και αργότερα αυτό το ίδιο, που βρέθηκε κατά τύχη στον υπολογιστή της μητέρας μου. Σε αυτά ας πούμε ότι εφτιαχνα κάποια beats για να ραπάρω από πάνω! Από πάντα μπλεκόμουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το hip hop. Μέχρι τα 18 είχε μπει το μικρόβιο και διάλεξα να σπουδάσω μουσική τεχνολογία. Σαν φοιτητής γνώρισα το drum and bass, που πάλι πιστεύω ανήκει στην σφαίρα του hip hop και σε συνδυασμό με ένα ατυχές περιστατικό καμμένου σκληρού δίσκου, όπου έχασα πολλές παραγωγές, ξεκίνησα απο την αρχή αλλάζοντας μουσικό είδος και μπήκα στην σκηνή του dnb παίζοντας και φτιάχνοντας κομμάτια. Η όλη επαφή με τα πάρτυ εκείνα τα χρόνια που έπαιζε dnb, dubstep, jungle, dub με το κιλό, σίγουρα με έχει επηρεάσει. Μεγάλη επιρροή είναι και η επαφή με μουσικούς που γνώρισα στην σχολή ή μετά εργαζόμενος σαν ηχολήπτης. Νιώθω πως, αν υπήρξε κάποτε ή υπάρχει ακόμα μια σκηνή με υβριδικά σχήματα που συνδυάζουν το performance και την τεχνογνωσία του beatmaker/dj με μουσικούς που παίζουν μουσικά όργανα, θα ήθελα να είμαι μέσα.
Νομίζω (αν κάνω λάθος, διόρθωσέ με), ότι πρόσφατα μετακόμισες στην Θεσσαλονίκη. Τι σε ώθησε να το κάνεις? Πιστεύεις πως έχει να σου προσφέρει κάτι η πόλη αυτή (μουσικά και μη)?
Η μετακόμιση ήταν ξεκάθαρα μια επιθυμία και δεν μπορώ να σου πω ότι έφυγα από το προηγούμενο μέρος γιατί είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και διάλεξα την Θεσσαλονίκη γιατί μπορεί να έχει την φήμη για κάποια άλλα καλύτερα χαρακτηριστικά. Μπορώ να σου πω ότι για μένα, 5 μήνες μετά, η κοινωνική ζωή είναι πολύ πιο υγιής, επαγγελματικά έχω ορίσει ένα ποσοστό μεταξύ εργασίας και προσωπικού χρόνου που με ικανοποιεί και καλλιτεχνικά έρχομαι σε επαφή με άτομα που πέρα από το ταλέντο έχουν και συνέπεια, συστατικό που έψαχνα.
Στη σελίδα του album στο bandcamp διαβάσαμε ότι ακολούθησες μια παραδοσιακή προσέγγιση όσον αφορά την Hip Hop, χρησιμοποιώντας samples αλλά και ηχογραφήσεις διάφορων μουσικών οργάνων. Δώσε μας αν μπορείς την αναλογία μεταξύ samples/ηχογραφήσεων. Πόσο digging χρειάστηκε να κάνεις για να βρεις τα κατάλληλα samples, ποια “είδη” ήταν αυτά που άρχισες να ψάχνεις και ποιά δεν περίμενες να βρεις/χρησιμοποιήσεις?
Η αναλογία σε αυτό το άλμπουμ είναι ίσως στο 60/40 υπέρ των δειγμάτων. Τα κομμάτια συνδυάζουν samples επιστρώσεις (Layers) από ήχους bossa nova ρυθμικών κρουστών με jazz κόντρα μπάσα, funk κιθάρες, πνευστά με Αιθιοπικές ρίζες, θέματα από soundtrack Γιαπωνέζικου κινηματογράφου καθώς και Library Music. Υπάρχει κομμάτι τεσσάρων ετών μέσα στο άλμπουμ απλά επειδή έλειπε το τάδε δείγμα που είχα στο μυαλό μου το οποίο πίστευα ότι χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί. Δεν με εκπλήσουν τα είδη στα οποία έψαξα και βρήκα αυτο που ήθελα, αυτό είναι το μαγικό με το digging και το hip hop, μπορείς παντού να βρεις κάτι ενδιαφέρον για σένα, να το αναδιοργανώσεις και να το βάλεις σε αυτή την μουσική που συνδυάζει τα πάντα.
Μπορείς να μας περιγράψεις την ιεροτελεστία που κρύβεται πίσω από την δημιουργία μιας ολοκληρωμένης κυκλοφορίας όπως το Layers? Τις δυσκολίες που αντιμετώπισες αλλά και την πορεία που ακολούθησες από αρχική ιδέα (έμπνευση) για ένα κομμάτι μέχρι να πεις: “οκ, τέλος”, και πόσο δύσκολο είναι τελικά να πεις αυτές τις δύο λέξεις?
Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να ορίσω ένα σημείο μηδέν στο οποίο αποφάσισα και είπα “τώρα ξεκινάω το άλμπουμ”. Κάθε φορά υπάρχει και ένα διαφορετικό ερέθισμα το οποίο με ωθεί να ξεκινήσω ένα κομμάτι, οπότε σε κάποια χρονική στιγμή βρέθηκαν 3-4 κομμάτια που μοιάζαν λίγο μεταξύ τους και μου δώσαν την ιδέα να τα βάλω σε μια σειρά, να φτιάξω και άλλα που να τους μοιάζουν και να δώσω σε αυτή την παρέα ένα τίτλο. Οι δυσκολίες σε αυτό που περιέγραψα είναι το άγχος να φτιάξω ταιριαστά κομμάτια και αρκετά σε αριθμό – χρόνο ώστε να γεμίσουν ένα LP. Αυτό το άγχος έχει σχέση και με την ιεροτελεστία, αν μπορούμε να την πούμε έτσι, που ακολουθώ η οποία έχει να κάνει με την πίστη στην ιδέα. Εννοώ πως κάθε τι που ξεκινάω πιστεύω από την αρχή ότι είναι πολύ καλή ιδέα και επιτυχία για μένα και περιμένω μέχρι να ολοκληρωθεί. Δεν γράφω δηλαδή 40 κομμάτια και διαλέγω 11 για το άλμπουμ. Το “οκ, τέλος” το είπα στην ουσία την στιγμή που έφυγαν τα masters για τύπωμα, γιατί ακόμα και αυτές οι τεχνικές διαδικασίες είναι μέρος της δημιουργίας. Είναι εύκολο αν ανυπομονείς για αυτά που έρχονται παρακάτω και δύσκολο αν η ανασφάλεια είναι το κύριο συναίσθημα σου όταν ακούς αυτό που έφτιαξες.
Με μεγάλη χαρά είδα ότι το Layers έχει διεθνείς συμμετοχές καλλιτεχνών από διάφορα μέρη του κόσμου. Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για το πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες, αν ενεπλάκησαν από τα πρώτα στάδια του δίσκου καθώς και αν αυτές επηρέασαν τον ήχο σου?
Αυτό είναι κάτι που θα πρόσθετα στο πως τελικά προέκυψε το τελικό “οκ, τέλος” γιατί εγώ στην ουσία έστειλα στον Γιώργο (Dj Mysterons), που τρέχει το label Mind The Wax, ένα instrumental άλμπουμ. Αυτός είχε μια δυό ιδέες για κάποια κομμάτια που θα χωρούσαν φωνητικά, με ρώτησε αν ήμουν ανοιχτός σε αυτό και φυσικά ήμουν γιατί όντως χωρούσαν και επιπλέον για κάποια από αυτά το είχα σκεφτεί και προσπαθήσει και μόνος να κάνω συνεργασίες που δεν έγιναν. Οπότε πέρα από το “Instant” με την Mantique, το οποίο ξεκίνησε σαν προέκταση του άλμπουμ που κάναμε μαζί και το κομμάτι το παίζουμε live εδω κι ένα χρόνο, σε όλα τα άλλα οι συμμετοχές μπήκαν στο τέλος και όλοι/ες δημιούργησαν πάνω σε μια ολοκληρωμένη ιδέα. Να προσθέσω πως πέρα από τις διεθνείς συμμετοχές υπάρχουν στο άλμπουμ και καλλιτέχνιδες από την Ελλάδα, η Mantique και η Amira Lacrima καθώς επίσης οι Dj Moya και Dj Mysterons.
Περιέγραψέ μας το setup σου στο studio.
Όλα έχουν γραφτεί σε ένα λάπτοπ με το Logic Pro, ένα Roland Gaia SH 01, ένα Korg Volca Beats και ένα AKAI MPK 49. Πρόσφατα προστέθηκε και ένα Roland SP 555. Για κιθάρες γράφω με το SM57 τον VOX Night Train και μπάσα Mark Bass, Aguilar και GK ενισχυτές, Όλα τα άλλα με ένα AKG c214 που δεν έχω πιά.
Υπάρχει κάποιο πλάνο για live σε κάποια συναυλία? Πόσο διαφέρει το setup σου στα live από αυτό που χρησιμοποιείς για να δημιουργείς μουσική στο στούντιο?
Προσπαθώ να οργανώσω ένα live σε συνδυασμό με το release party του δίσκου, θα μαθευτεί όταν μάθω κι εγώ. Μέχρι τώρα στα lives χρησιμοποιούσα ότι ακριβώς και στο στούντιο με διαφορά ότι το πρόγραμμα ήταν το Mainstage αντί Logic. Από εδώ και πέρα σκοπεύω την θέση του λάπτοπ να την πάρει το SP 555.
Η δουλειά σου θα κυκλοφορήσει σύντομα υπό την μορφή βινυλίου από την Mind The Wax. Θα ήθελες να μας περιγράψεις πώς ήρθατε σε επαφή αλλά και τον λόγο που αποφάσισες να τυπωθεί σε βινύλιο?
Την επαφή την έκανε ένας φίλος, ο Λουκάς aka On Axis από τα “Χνάρια”. Είχε δώσει το άλμπουμ που είχα κάνει με την Mantique στον Γιώργο Μουταφτσή aka Dj Mysterons, που μόλις ξεκινούσε κι αυτός το label. Tου άρεσε η μουσική μας και ήμασταν σε επαφή για κυκλοφορία δεύτερου άλμπουμ Mantique, το δεύτερο δεν ήρθε ποτέ και τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Όσον αφορά το βινύλιο ως μέσο θα συμφωνήσω με έναν άλλο Dj/παραγωγό, λέγοντας πως ήταν θέμα χρόνου να επικρατήσουν τελικά τα δύο άκρα στην διακίνηση μουσικής. Αυτά είναι από τη μία το mp3 λόγω εύκολης φορητότητας και μικρού χώρου που καταλαμβάνει και από την άλλη το βινύλιο που δίνει στον συλλέκτη κάτι απτό και αντίστοιχο του αντιτίμου και μυρίζει και ωραία! Το “Layers” κυκλοφορεί και στις δυο μορφές απο την Mind The Wax στις 12/12.
Τέλος, πες μας τί να περιμένουμε από τον Mr.Collage στο μέλλον.
Στο κοντινό μέλλον είναι ακόμα ένα δυό μουσικά βίντεο που θα βγουν για κομμάτια του “Layers”, επιπλέον προσπαθώ για έναν live συνδυασμό ανθρώπων της πόλης μας με τους οποίους ήδη βρίσκομαι μουσικά. Δεν σχεδιάζω πολύ βαθιά στο μέλλον, συχνά προκύπτουν όμορφα απρόβλεπτα πράγματα. Μπορεί και να αρχίσω να απαγγέλω ποιήματα καθώς γυρνάω κουμπιά στα συνθεσάιζερ.
Ευχαριστούμε πολύ Δημήτρη.
Τις μουσικές επιλογές του Δημήτρη μπορείτε να τις ακούτε στην εκπομπή του, Choppin’ κάθε 2η Πέμπτη στις 19:00 στον αέρα του Paranoise.
