6 years ago
by Despi
Ο Actress, κατά κόσμον Jordan Cunningham, γνωστός στους φίλους και ως DAZ, επιστρέφει, όχι μόνο με ένα καινούριο άλμπουμ, αλλά και με ένα νέο μουσικό σύστημα που ονομάζεται “ΑΖD” (προφέρεται “Αzid”), ένα επιχρωμιομένο ταξίδι σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Ένας καλλιτέχνης που ανέκαθεν επιλέγει να παράγει μουσική παρά να μιλάει για αυτήν, στο ΑΖD, τον καινούριο του δίσκο στην Ninja Tune, έχει καταφέρει να δώσει μορφή σε άλλο ένα αξιοσημείωτο ορόσημο: Ένα ορόσημο το οποίο φαίνεται να αντιδρά στην οποιαδήποτε ερμηνεία, ενώ ταυτόχρονα την αναζητά.
Συνεχίζοντας την ιστορία από εκεί που την άφησε με τα προηγούμενα του albums, R.I.P., Splazsh και Hazyville, τόσο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όσο και σχολιαστές και κοινό, ερμήνευσαν ένα ποίημα που συμπεριλήφθηκε σαν επίλογος για το press release του Ghettoville ως σημάδι απόσυρσης του καλλιτέχνη. Αυτό τον οδήγησε στο να διοχετεύσει όλη αυτήν την παρερμήνευση στο ‘να δώσει έμφαση στην ταυτότητα’.
Mερικές υποδείξεις λοιπόν, ή πιθανοί τρόποι για να ερμηνεύσει κανείς το AZD, αποτελούν και οι παρακάτω. Το άλμπουμ περιστρέφεται γύρω από το χρώμιο – τόσο ως μια επιφάνεια αντικατοπτρισμού όπου μπορεί κανείς να δει τον εαυτό του, αλλά και ως κάτι που χαράζει φωτεινά μονοπάτια, προερχόμενα από οποιοδήποτε χρώμα, και τελικά επικεντρώνεται στο λευκό και στο μαύρο, με τα δύο χρώματα να αποτελούν την τέλεια μεταφορά για το σκοτάδι που χαρακτηρίζει την Μητρόπολη, σύμφωνα με τον σχολιαστή Αnish Kapoors Cloud Gate.
Ένας άλλος τρόπος να προσεγγίσει κανείς το άλμπουμ θα ήταν μέσω της τέχνης των James Hampton και Rammellzee που ενέπνευσαν και το κομμάτι CYN, το οποίο βλέπει ο Cunningham σαν ένα όραμα της Νέας Υόρκης σε αντιστροφή. Αμφότεροι, αν και ανήκουν σε διαφορετικές γενιές τις αφρο-αμερικανικής διασποράς, δημιούργησαν τέχνη που πηγάζει από πεταμένα υλικά από το περιβάλλον τους, τα οποία αναδημιούργησαν με δεξιοτεχνία εμπνευσμένη από την τέταρτη διάσταση.
Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να παραληφθεί και η career-long επιρροή των πρωτεργατών της Detroit Techno, κάτι το οποίο γίνεται ολοφάνερο στο συγκεκριμένο άλμπουμ όπου υπάρχει μια αντίθεση όσον αφορά την αντανάκλαση και την λάμψη.
Εναλλακτικά απλά άκου. Αυτή η λάμψη για την οποία κάνει λόγο ο Cunningham κάνει αυτό το release πιο άμεσο από τα προηγούμενα. Πάρε για παράδειγμα το Χ22RME (προφέρεται extreme), το οποίο περίτεχνα ταλαντεύεται ανάμεσα στα είδη του Oriental classic rave και του Balinese warehouse Techno.
Στην άλλη άκρη του φάσματος βρίσκεται το κομμάτι Faure in Chrome που αποτελεί προϊόν ή ανάπτυξη της συνεργασίας του με την London Contemporary Orchestra, όπου επαναπροσδιορίζει σημεία του Faure’s Requiem σε ένα κομμάτι που μοιάζει να ξεπηδάει από το πάντρεμα της κλασσικής με την ηλεκτρονική μουσική. Στο ενδιάμεσο βρίσκει κανείς μαργαριτάρια όπως το Runner, ένα προσωπικό re-soundtracking του Blade Runner ή το Falling Rizlas, μια αποκομμένη music-box μπαλάντα.
Γενικότερα το άλμπουμ στο σύνολό του, αποτελεί μια αξιοσημείωτη δουλειά που συνδέεται από την μια με προηγούμενες παραγωγές του Actress και από την άλλη με παλαιότερες προσεγγίσεις στον ευρύτερο χώρο της Techno, χωρίς όμως να εξαρτάται από αυτόν, καθώς τόσο το πρωτοπόρο του στυλ, όσο και το προσωπικό του ύφος διαπρέπουν.
Το πιο απλό σχόλιο που θα μπορούσες να κάνεις είναι ίσως ότι το AZD αποτελεί έργο τέχνης – την εξαίρετη δημιουργία ενός εξαίρετου μυαλού, ενώ μέσα στην διάρκεια του χρόνου αναμένεται να κυκλοφορήσουν και άλλες ευφυέστατες παραγωγές.
Από ό,τι φαίνεται το 2017 είναι η χρονιά που ο Darren ‘Daz’ Cunningham aka Actress – aka AZD – υποστηρίζει περισσότερο από ποτέ την πλήρη του ανεξαρτησία από οποιοδήποτε άλλο genre, αποτελώντας είδος από μόνος του.
AZD Tracklist:
01. Nimbus – 00:54
02. Untitled 7 – 05:13
03. Fantasynth – 05:02
04. Blue Window – 03:42
05. Cyn – 03:18
06. X22rme – 05:04
07. Runner – 05:12
08. Falling Rizlas – 02:25
09. Dancing In The Smoke – 06:21
10. Faure In Chrome – 06:02
11. There’s An Angel In The Shower – 07:33
12. Visa – 04:29
