2 years ago
Το review αυτό γράφεται λίγες μόνο μέρες μετά το 303 Day 2021 και εν μέσω μετασεισμών. Κυριολεκτικά. Ενώ όλη η χώρα πάει πάνω κάτω, αυτήν την φορά λογω του Εγκέλαδου, βρίσκω λίγο χρόνο να ασχοληθώ με τα πράγματα που μου αρέσουν και να μην ενδώσω σε αρνητικές σκέψεις. Και το «The crying came» του Athens Computer Underground είναι το ιδανικό soundtrack για αυτό.
Ο Π.Θ. είναι ανήσυχο πνεύμα. Είναι μέλος του post-punk / minimal synth συγκροτήματος Regressverbot με ήδη 2 LP στο ενεργητικό τους. Χρησιμοποιώντας το όνομα Athens Computer Underground (εμπνευσμένο από την φανταστική ομάδα hackers με το όνομα Soviet Computer Underground, που εμφανίζονται στο μυθιστόρημα του Νόρμαν Σπίνραντ , «Ο τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος») ανέβασε στο YouTube κάποια κομμάτια τα οποία είχαν διαφορετική τεχνοτροπία από τις μέχρι τότε παραγωγές του. Η πρώτη μου επαφή με τον ήχο του έγινε μέσω του εκπληκτικού mix / live set που έκανε για το Paranoise Radio. Ήδη έχει κάνει 4 εμφανίσεις στους χώρους Boiler, Asylum+, Temple και Ρομάντσο και ελπίζω να ανοίξουν σύντομα τα clubs για να τον ακούσουμε.
Ο ήχος του «The crying came» χρατκηρίζεται από δύο έντονα στοιχεία. Το ένα είναι η εκτεταμένη χρήση του TB-303 για να δημιουργήσει μελωδικές acid γραμμές και το δεύτερο είναι τα έξυπνα amen chops που ξεφεύγουν από το συνηθισμένο. Το αποτέλεσμα είναι ένα υβρίδιο acid και drum and bass το οποίο φέρνει στο νου τον braindance και breakcore ήχο του Ηνωμένου Βασιλείου όπως έγινε γνωστός από labels σαν την Warp και την Rephlex. Η αρχή γίνεται με το «A Night On Ninsei» όπου η προσοχή μας ελκύεται από το πρωτότυπα κομμένο break και τα μελωδικά synths με το 303. Αυτό το track δίνει το στίγμα για την συνέχεια του album, η οποία είναι εκπληκτική: από τα stabs και τις gated μελωδίες του «I’ve been there before» περνάμε με άνεση στη jungle – IDM αισθητική του «Vitrines And Factories». Από τα παραμορφωμένα breakbeats του «All οur Yesterdays» η μετάβαση μας φέρνει στα οπερατικά φωνητικά του «Cascade 171».
Εδώ έρχεται ένα από τα highlights για εμένα : η απαγγελία του ποιήματος Alone του maitre του μακάβριου Poe πάνω από breakcore ρυθμό του «Edgar’s acid» σίγουρα θα σας κολλήσει στο μυαλό. Τέλος, ο φρενήρης ρυθμός του «The Sprawl» μας φέρνει στο νου ότι ο Athens Computer Underground θα μπορούσε άνετα να είναι ο τρίτος αδελφός Jenkinson. Το album ολοκληρώνεται με το 9λεπτο electro «One Afternoon of the Eternal Week» στο οποίο ο ACU, περνώντας έμμετρο και μή γραπτό λόγο μέσα από text to speech εφαρμογές, δημιουργεί ένα από τα πιο συναισθηματικά tracks που (δεν) έχετε ακούσει (ακόμα).
Το «The crying came» είναι μία εξέχουσα κυκλοφορία που μας παρουσιάζει έναν εξαιρετικό παραγωγό με εκτεταμένη γνώση του ήχου του και, σίγουρα, με λαμπρό μέλλον. Διαθέσιμο σε limited edition cds και σε ψηφιακή μορφή απο την Won Ton Records εδώ.
