10 years ago
by Cryptic
“I put my heart into the new EP, I hope someone likes it. I wanted the tunes to be anti-bullying tunes that could maybe help someone to believe in themselves, to not be afraid, and to not give up, and to know that someone out there cares and is looking out for them. So it’s like an angel’s spell to protect them against the unkind people, the dark times, and the self-doubts.”
Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Burial στο πρόσφατο show της Mary Ann Hobbs για να το μεταφέρει στους ακροατές του αναφορικά με την τελευταία του κυκλοφορία. Ο William Bevan, ο άνθρωπος που ταρακούνησε το μουσικό στερέωμα το 2006 που άλλαξε τρόπο σκέψης, τρόπο προσέγγισης της μουσικής, τρόπο που μπορείς να ακούς μουσική, επανέρχεται με το Rival Dealer EP φυσικά στην Hyperdub.
Θα ήταν ανούσιο από την πλευρά μας να αναφερθούμε στο ποια ήταν η μέχρι τώρα πορεία του Burial στο μουσικό γίγνεσθαι, στην ανωνυμία του, το χαμηλό του κοινωνικό προφίλ και άλλα τέτοια, οπότε θα μείνουμε στο ουσιώδες: o Burial ήταν και θα είναι με κάθε του καινούρια κυκλοφορία μια τομή στην μουσική.
Σ’ αυτό το EP ο απόκρυφος παραγωγός που μας παρουσίασε ο πολυπράγμων Kode9, μεταβαίνει σε νέες απόπειρες πειραματισμού, που ωστόσο παραμένουν αρκετά πρωτότυπες για τον σύγχρονο ήχο της ηλεκτρονικής μουσικής. Κάτι τέτοιο βέβαια, έχει αφήσει δυσαρεστημένους και αδιάφορους πολλούς φανατικούς και κριτικούς πάνω σε αυτήν την κυκλοφορία, κι αυτό κυρίως λόγω των δύο υποστηρικτικών κομματιών του EP και των νέων τεχνικών που δοκιμάζει.
Πιο συγκεκριμένα, μας παρουσιάζει επιρροές μουσικών από άλλες εποχές, με το hype στο Rival Dealer να θυμίζει το breakbeat των ’90s, το ρυθμικό μέρος στο Hiders να βγάζει disco – κάνοντάς το άξιο για soundtrack χορευτικής ταινίας του ’80 -, και το Come Down To Us εισάγει ανατολίτικους ήχους σε συνδυασμό με τα synths μιας ερωτικής pop μπαλάντας. Επίσης διακρίνεται και ο νέος τρόπος διαχείρισης των φωνητικών σε όλα τα κομμάτια του EP.
Λόγω, λοιπόν, της πρόσθεσης καινούργιων μελωδιών αρκετά πιο χαρμόσυνων που ξεφεύγουν από το πνεύμα λύπης που τον χαρακτηρίζει, κάνει και την συγκεκριμένη κυκλοφορία πιο ιδιαίτερη, δείχνοντας όμως την διάθεση του να μην παραμένει στα ίδια ρεύματα, όσο χαρακτηριστικός κι αν είναι ο ήχος του.
Φωνητικά που θυμίζουν ανεκπλήρωτους έρωτες, συχνότητες θορύβων και ηχώ μελωδιών που ταιριάζουν σε φαντάσματα και ύμνους κηδειών. Κάπως έτσι που να εξηγείται και η έξυπνη επιλογή του ψευδωνύμου του.
Έχοντας δεχτεί και μπόλικη κριτική στο διαδίκτυο, με την αναζήτηση της πραγματικής ταυτότητας και τα ειρωνικά σχόλια να ξαναγίνονται επίκεντρο στα διαδικτυακά μέσα, τόσο του ορκισμένου κοινού του, όσο και παραγωγών της dubstep, ο πάντοτε καυστικός Gantz σχολίασε την κατάσταση γράφοντας:
“planning on getting rich by pressing -new burial EP doesn’t sound like archangel :(( t-shirts-“, κλείνοντας στόματα εκκεντρικών και προσκολλημένων οπαδών στα πρώτα χρόνια κυκλοφοριών του Burial.
Σε γενικό άξονα, παραμένει στο ίδιο καλούπι όσον αφορά την ποιότητα του ήχου του, με το arrangement να είναι καλοδουλεμένο και ακόμα πιο λεπτομερέστατο, με προοδευτικές διαθέσεις και απρόσμενες εναλλαγές παύσης και έξαρσης που κεντρίζουν το ενδιαφέρον σε ολόκληρη τη διάρκεια των κομματιών, κερδίζοντας για ακόμη μία φορά την εμπιστοσύνη του Kode9 στην πολυαναμενόμενη έκδοση των παραγωγών του.
