9 years ago
by The Plughead
Είναι που οι παραγωγές του Deadbeat αποτελούν σημείο αναφοράς μου στον deep ήχο, είναι που ο Paul St. Hilaire είναι από τους αγαπημένους μου reggae vocalists, ήξερα ότι θα κολλήσω με το Infinite Dub Sessions πριν το ακούσω.
Deadbeat είναι το stage name του Καναδού – πλέον κάτοικου Βερολίνου – Scott Montieth. Από το 2001 παράγει βαθιά μουσική με έμφαση στα μπάσα και τις dub τεχνικές αψηφώντας ρυθμικές ταμπέλες. Έχει κυκλοφορήσει 9 LP’s και δεν ξέρω πόσα singles, πάντα στον dub νοητό άξονα που ενώνει την γερμανική dub techno σχολή, την soundsystem κουλτούρα της Αγγλίας και την μητέρα της dub, Τζαμάικα.
Δεν είναι τόσο η διαφορετικότητα ανάμεσα στις κυκλοφορίες του κάθε φόρα με κάνει να κυνηγάω τα releases του. Ακριβώς το αντίθετο. Είναι η σταθερότητα στην ποιότητα των παραγωγών.
Όποιο κομμάτι και να διαλέξετε να ακούσετε, ακόμη και τυχαία, ένα είναι το σίγουρο, από άποψη ήχου, αυτόν τον αόριστο χαρακτηρισμό με τον οποίο προσπαθούμε να περιγράψουμε το συναίσθημα να σε εγκλωβίζει η μουσική μέσα στον εαυτό της, κατά πάσα πιθανότητα θα σας συναρπάσει.
Περνώντας τώρα στο Infinity Dub Sessions, δεν πρόκειται ακριβώς για καινούριο υλικό. Αποτελεί μία συλλογή παλιότερων singles, που έφερναν τον τίτλο Infinity Dubs αριθμημένα από το ένα ως το τρία. Η διαφορά με τις αρχικές εκδοχές των κομματιών και αυτό που μας κάνει να μιλάμε για album και όχι compilation, είναι η προσθήκη των φωνητικών του Paul St Hilaire.
To Infinity Dub Sessions κυκλοφορεί από τις αρχές του Μάρτη σε ένα διπλό 12ιντσο μέσα από το label BLKRTZ.
Μαθημένος από τις προηγούμενες συνεργασίες του με Rhythm & Sound και με πολλούς άλλους, o Paul St. Hilaire aka Tikiman, βρίσκεται στο στοιχείο του. Είναι σαν η χροιά της φωνής του, όχι πολύ μακρία από αυτή του τεράστιου Horace Andy, να ήταν από πάντα προορισμένη να επιπλέει πάνω από βαθιές μπασογραμμές, delays, σταθερές μπότες και ambient ατμόσφαιρες.
Μελωδικός ως συνήθως, ο St. Hilaire παρέχει το κατάλληλο αντίβαρο στις παραγωγές του Mondieth και ανάγει τις προϋπάρχουσες συνθέσεις του σε άλλο επίπεδο.
Αν πρέπει να ξεχωρίσω κομμάτια, σίγουρες επιλογές είναι το εναρκτήριο Hold On Strong για το εθιστικό του ρυθμικό μοτίβο, το Little Darling για το θαμμένο breakbeat και το τελευταίο κομμάτι Peace And Love για την πιο steppers διάθεση του.
Παρόλα αυτά πιστεύω πως είναι ένας δίσκος που άνετα ακούγεται μονορούφι. Αποτελεί σεβαστή συνέχεια για αυτούς που δεν βαρέθηκαν ποτέ να ακούν τις παραγωγές των Rhythm & Sound και εξίσου καλό μπάσιμο για τους καινούριους στο σχεδόν υποβρύχιο μουσικό σύμπαν του Deadbeat. Καλή ακρόαση.
Deadbeat ft. Paul St.Hilaire - The Infinity Dub Sessions (Album Cover)
Tracklist:
1. Hold On Strong – 06:32
2. Dopa – 05:36
3. What The Heck Them Expect – 06:12
4. Working Every Day – 06:22
5. Rock Of Creation – 06:07
6. Little Darling – 06:40
7. Under Cover – 06:17
8. Peace And Love – 06:15
