8 years ago
by Despi
Για την υλοποίηση του ενενηκοστού τρίτου release του μπεργκαϊνικού label τα ινία αναλαμβάνει ένας καλλιτέχνης το όνομα του οποίου ίσως αρκετοί να μη συνέδεαν εύκολα με την βερολινέζικη techno φαμίλια.
Παρότι ο Martyn λοιπόν, έχει εμφανιστεί στο παρελθόν στην Ostgut Ton, τόσο με ένα remix του το 2009, όσο και με την συνδρομή ενός track το επόμενο έτος στο τέταρτο compilation της δισκογραφικής, το όνομα του παραπέμπει περισσότερο στην βρετανική Ninja Tune. Γι’αυτό ίσως να ευθύνονται οι τελευταίες του παραγωγές στην εν λόγω δισκογραφική, στις οποίες συμπεριλήφθηκαν πολυπαιγμένα bangers με πρώτο και καλύτερο το Glassbeadgames. Φυσικά, μεγάλο ατού αποτέλεσε το ότι σε αυτό έβαλε της γνωστές πολύχρωμες garage πινελιές του ο πολυαγαπημένος Four Tet ο οποίος μάλιστα την τελευταία πενταετία χαίρει αξεπέραστου θαυμασμού σε κάθε άκρη της γης.
Ανεξάρτητα από το Ghost People και Air Between the Words όμως, ο Ολλανδός Martijn Deijkers μας έχει χαρίσει κι άλλες καλοδουλεμένες παραγωγές τόσο στην Ninja Tune και την θυγατρική της, Brainfeeder, όσο και στην ιστορική Warp.
Ξεκινώντας από την drum ‘n’ bass, σιγά σιγά ο ήχος του διαμορφώθηκε κυρίως ως προς το δεύτερο συνθετικό της, με τα στοιχεία της techno και της house να κάνουν σταδιακά όλο και πιο έντονη την εμφάνισή τους καταλήγοντας τελικά στο Falling for You, όπου πλέον στο γάμο της techno με την bass μάλλον η πρώτη είναι αυτή που θα πατήσει πόδι στις 16 Οκτωβρίου.
Αν και το Air Between Words εξέλαβε κάποιες αρνητικές κριτικές ως προς το θεματικό περιεχόμενο του, ανεξάρτητα από την μεστότητά του σε μουσικό επίπεδο, καθότι αρκετοί ήταν αυτοί που θεώρησαν πως από αυτό απουσίαζε μια θεματική συνοχή, δε συμβαίνει το ίδιο και στο δωδεκάιντσο για την Ostgut Ton. Και τα τρία κομμάτια αντλούν κατά κύριο λόγο έμπνευση από την πόλη του Βερολίνου άλλα και από το club που στέκει ακλόνητο χρόνια τώρα στο βάθρο της.
Falling for You o τίτλος του πρώτου track και τα looping synths βρίσκονται σε πρώτο μέτωπο με τις νότες του αναλογικού πιάνου που εμφανίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να γλυκαίνουν το κύμα αδρεναλίνης προερχόμενο από τα σταθερά kick drums στο background.
Γυρνώντας το δίσκο όμως, το beat εκτοξεύεται με το U1-U8 που υπόσχεται να απογειώσει το dancefloor, όχι μόνο με την δυναμική του σαν κομμάτι αλλά και με τα μαγικά του fade outs.
Αυτών έπεται και πάλι το πιάνο ως κύριο χαρακτηριστικό της μελωδίας του τρίτου και τελευταίου track σε πιο μελαγχολικούς, αλλά σε καμία περίπτωση ξενέρωτους τόνους. Αντιθέτως, το Ahmadiya αποτελεί το πιο λυρικό κομμάτι του EP που επαναφέρει το dancefloor σε γαλήνη με την καθαρότητα των βαθύτατων vibes που αποπνέει.
