7 years ago
by Paranoise
O Polygrains επέστρεψε στο δισκογραφικό προσκήνιο με την καινούρια του δουλειά που κυκλοφορεί εδώ και λίγες εβδομάδες και σας την παρουσιάζουμε.
Polygrains είναι το προσωπικό project του Βασίλη Μοσχά, και αποτελεί κατ’ ουσίαν μία εκλεκτική συλλογή από ηλεκτρονικά beats, samples, και bleeps, με αποτέλεσμα ένα ψυχεδελικό bricolage αστικών ήχων που σιγοβράζουν με πάθος και μελαγχολία. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης είναι μουσικός, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και παραγωγός, γεννημένος στην Ελλάδα, κάτοικος όμως, τα τελευταία χρόνια, Λονδίνου.
Η ενασχόλησή του με θεωρητικές και διαρθρωτικές πτυχές της μουσικής κατόπιν των σπουδών του στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης και στο London College of Music, φέρνει μια λεπτότητα και ένα βάθος στο έργο του, ιδιαίτερα στις εκλεπτυσμένες και φορτισμένες φωνητικές μελωδίες του.
Η πρώτη του δουλειά ήρθε τον Μάιο του ’12 με τίτλο Adore Primo, η δεύτερη έναν χρόνο αργότερα με δύο κομμάτια ως Milky.Wave, το 2014 έβγαλε το Split, για να ακολουθήσει το mini album Screen Fever το 2015, λαμβάνοντας εγκωμιαστικά σχόλια.
Οι ζωντανές του εμφανίσεις πραγματοποιούνται πάντα σε άρτιο τεχνικά επίπεδο, και έχει μοιραστεί την σκηνή με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως οι Nosaj Thing, Bullion, Bear in Heaven, ενώ έχει κάνει φωνητικά στο Iris του Tom Trago.
Πλέον ο Polygrains κυκλοφορεί το καινούριο του δημιούργημα, το άλμπουμ Pleasure Coma που διατίθεται σε ψηφιακή μορφή από τις 16 Νοεμβρίου μέσω της Costa Levanda, προσωπικό label του ίδιου του καλλιτέχνη. Περιλαμβάνει 8 αυτοτελή κομμάτια στην συνολική διάρκεια των 39 λεπτών.
Η απόλαυση ως κινητήρια δύναμη για επιβίωση. Η ζωή ως μια ενστικτώδης αναζήτηση της απόλαυσης. Η απόλαυση ως μια παρόρμηση για επανάληψη, η επανάληψη ως ένα μέσο ασφάλειας, ένας τρόπος να κλείσεις μια και καλή την πόρτα στο χάος, προκαλώντας μια εκτόξευση επιβεβαίωσης και απόλυτης άνεσης.
Το άλμπουμ είναι επίσημα βασισμένο σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα, ρυθμούς 4/4 που απευθύνονται στο dancefloor, ισχύ και λακτίσματα. Με σχεδόν όλα τα κομμάτια να κινούνται στα 116-120 bpm, διπλασιάζουν τους χτύπους της καρδιάς και διεγείρουν τόσο ερωτισμό, όσο και ενθουσιασμό, δημιουργώντας την παραίσθηση πως βρέθηκες ξαφνικά σε ένα ευχάριστο κώμα.
Μια κατάσταση trance, μια συνεχής ενέργεια, μια ατάραχη ευθεία που ωθεί τον δρομέα να συνεχίσει να τρέχει, τον χορευτή να συνεχίσει να κινείται, τον καταναλωτή να φορτώνει το καρότσι του σε κατάσταση αμόκ, μετατρέποντας τον σταδιακά σε αυτόματο, έχοντας παράλληλα ως αυτοσκοπό την καταδίωξη μιας εσωτερικής “τροφής” κάποιας ηδονιστικής στατικής κίνησης.
Παρόλα αυτά, με το πάντρεμα του ψηφιακού με το αναλογικό και το οργανικό, και μέσα από λεπτά που μεταβάλλονται χάρη σε στιγμιαίες ηχητικές παρεμβάσεις, το άλμπουμ στο σύνολό του δημιουργεί την ψευδαίσθηση μιας επιθυμίας για περιπέτεια. Το Pleasure Coma παραθέτει μια αέναη και αναπόφευκτη αναζήτηση, ένα υπνωτικό χτύπημα, παρακάμπτοντας αδιάκοπα το τέλος και προσπαθώντας απεγνωσμένα να το αποφύγει.
Η μίξη και το mastering έγιναν από τον Γιώργο Μποτή στα Dada Studios. Ακούστε το.
Traklist:
1. Werner’s Dream – 05:33
2. Salome – 05:04
3. Slipping Spectre – 04:50
4. Stalker – 03:26
5. Oceans and Canyons – 05:37
6. When – 04:39
7. M31 – 04:28
8. Android Flinch – 04:32
*η φωτογραφία στην κορυφή είναι από την Lidia Casas
