Best Video Clips of 2016

9. DJ Taye – Burnin Ya Boa feat. DJ Manny

Η τελευταία δουλειά του DJ Taye από το community της Teklife (οικία συνεργατών και διαδόχων του DJ Rashad, πατέρα της footwork, όπως οι Taso, DJ Spinn και DJ Manny μεταξύ άλλων) κυκλοφόρησε στην Hyperdub, συνοδευόμενη από ένα πανέμορφο και απόλυτα αυθεντικό video clip. Σκηνοθετημένο από τον Desmond Penn, το Burning Ya Boa εξελίσσεται στους δρόμους του Chicago, όπου γεννήθηκε η κουλτούρα της footwork. Μέσα σε κάτι παραπάνω από 3 λεπτά σκηνών χορευτικών κινήσεων του street dance κινήματος, δείχνει τι πραγματικά είναι η footwork. Όσο παίζει το πιάνο και ξεδιπλώνεται η σχεδόν πένθιμη μελωδία πνευστών μέσα από τα drum and bass μοτίβα του DJ Taye, ο χορός φτάνει στο τέλος του κομματιού για να πέσει η αυλαία με το μήνυμα R.I.P DJ Rashad, αφιερώνοντας το video clip στην μνήμη του θρυλικού footwork pioneer.

8. Lone – Backtail Was Heavy

Στην όγδοη θέση των καλύτερων video clips του 2016, οι παραγωγοί του Paranoise κατέταξαν έναν από τους ύμνους που έφερε φέτος δισκογραφικά ο Lone, με τον δίσκο του Levitate στην τεράστια R&S Records. Το υπέροχο, πολύ δυναμικό, γεμάτο ενέργεια κομμάτι Backtail Was Heavy με την breakbeat / drum ‘n’ bass παραγωγή συνοδεύεται από ένα πολύ ωραίο βίντεο, σκηνοθετημένο από τον Hugo Jenkins, το οποίο δένει άψογα με την ταχύτητα και την αισθητική του κομματιού, παρουσιάζοντας μια μικρή ιστορία που εξελίσσεται με επίκεντρο διαπληκτισμούς και βία, με εικόνα που “βρωμάει” Αγγλία.

7. Jabu x SKRS – OranVIP / BwoyTestVIP

Μία από τις κορυφαίες θέσεις στην παρούσα λίστα με τα καλύτερα video clips της χρονιάς που έφυγε, καταλαμβάνει το OravVIP / BwoyTestVIP, ένα βίντεο που στην πραγματικότητα περιλαμβάνει δύο κομμάτια, τα οποία αποτέλεσαν τις δύο όψεις ενός του 7inch single που κυκλοφόρησε τον περασμένο Ιούλιο μέσα από την NoCorner. Στο εν λόγω βίντεο, οι εξαιρετικές προηγούμενες παραγωγές των εξαίρετων καλλιτεχνών – από την μία το δίδυμο των Μπριστολέζων μελών της κολλεκτίβας Young Echo, Jabu, κι από την άλλη του μυστηριώδους Αμερικανού SKRS τον οποίο έχει ανακαλύψει ο Paranoise ήδη εδώ και 2-3 χρόνια – βρίσκονται σε νέα version (VIP), συμπτύσσονται και ενώνονται. Το clip που επιμελήθηκαν οι Max Kelan Pearce και Mysteryforms, είναι σκοτεινό και μυστηριακό όσο πρέπει και αρμόζει στον ήχο, παρουσιάζοντας ένα απολαυστικό αποτέλεσμα.

6. Bonobo – Kerala

Το Kerala είναι το νέο single (που περιλαμβάνει sample του γνωστού 90’s R’n’B σχήματος Brandy) του Simon Green aka Bonobo, μετά από 3 χρόνια δισκογραφικής σιωπής, ενόψει του νέου του album στην Ninja Tune. Το video clip το οποίο λειτούργησε ως teaser/promo, ξεδιπλώνει μια άβολη αλλά άψογα εκτελεσμένη στιγμή, με πρωταγωνίστρια την Gemma Arterton. Σε κάποιο μουντό προάστιο του Λονδίνου, τρέχει τρομοκρατημένη προς κάθε κατεύθυνση και η κάθε στιγμή φυγής της που προκαλεί μια σύγκρουση, επαναλαμβάνεται σε λούπες συγχρονισμένες με την μουσική, δίνοντας κατευθείαν έμφαση στον φόβο της που ολοένα και μεγαλώνει για μια καταστροφή που δείχνει να πλησιάζει.

5. Noisia – Mantra

Δικαίως στην 5η θέση της κατάταξης βρίσκεται το εξαιρετικό clip του πολύπειρου ολλανδικού trio των ηγετικών φυσιογνωμιών της drum ‘n’ bass σκηνής από το millenium και μετά, Noisia. To κομμάτι Mantra είναι μέρος του φετινού, μόλις δεύτερου στην μακρόχρονη ιστορία τους, ολοκληρωμένου album του σχήματος, Outer Edges που κυκλοφόρησε στην Vision Recordings. Ο σκηνοθέτης Sil van der Woerd επιλέγει στην έναρξη του βίντεο να τοποθετήσει την βρετανική σημαία την οποία παίρνει ο αέρας μέσα από το κέντρο του αίθριου χώρου ενός ερηπωμένου στρόγγυλου κτηρίου – συμβολισμός που παραπέμπει στην ΕΕ και το Brexit, ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του 2016. Ωστόσο, το βίντεο από κει και πέρα αφορά εξολοκλήρου στο προσφυγικό ζήτημα, παρουσιάζοντας σκηνές στις οποίες πρωταγωνιστούν επί το πλείστον πραγματικοί πρόσφυγες, και δείχνει την επικίνδυνη πορεία τους προς την “Γη της Επαγγελίας” γι’ αυτούς, την Ευρώπη. Σαφές πολιτικό περιεχόμενο που οι Noisia αναδεικνύουν εύστοχα με το εν λόγω κομμάτι και βίντεο.

4. James Blake – I Need A Forest Fire (ft. Bon Iver)

Ψηλά στην λίστα των παραγωγών του Paranoise με τα καλύτερα video clips βρίσκεται και ένα κομμάτι από τον υπέροχο πρόσφατο δίσκο του 28χρονου μουσικού παραγωγού, συνθέτη, στιχουργού και τραγουδιστή από το Λονδίνο, James Blake. To I Need A Forest Fire εμπεριέχεται στο album The Colour In Anything που κυκλοφόρησε από την Polydor, και σ’ αυτό συμμετέχουν οι Αμερικανοί Bon Iver. To βίντεο που κοσμεί την δουλειά του Blake αποτελεί έργο των UVA, σκηνοθετημένο από τους Matt Clark και Chris Davenport, ενώ βάζει στο σκοτεινό επίκεντρο στοιχεία “νεκράς φύσης” με έναν κομψό, μινιμαλιστικό τρόπο, ώσπου στο τέλος έρχεται το φως, με ένα περιστέρι να δίνει το έναυσμα και με μια ωραία μελαγχολική εικόνα να κλείνει το βίντεο, όπου σμήνος από πεταλούδες πετάει με φόντο τον ήλιο.

3. Lorn – Anvil

Στην τρίτη θέση των καλύτερων video clips αναδείχθηκε το περσινό έπος του Αμερικανού παραγωγού από το Illinois, Lorn, το κομμάτι Anvil, το οποίο ήρθε μέσα από το φοβερό άλμπουμ του, Vessel, το 2015 στην Wednesday Sound. Του φουτουριστικού βίντεο -που βγήκε μέσα στο ’16- επιμελήθηκαν οι Antoine Caëcke & Hélène Jeudy (aka Geriko) και αποτελεί ένα animation που περιλαμβάνει τεχνοτροπίες και εμπνεύσεις από την ιαπωνική και την βελγική σχολή comics, όπως Ghost in the Shell, Akira, Peeters & Schuiten’s.

Η αναφορά αρχίζει με το έτος 2100, όπου στον πλανήτη Γη υπάρχει το πρόβλημα του υπερ-πληθυσμού και τα πάντα έχουν αλλάξει. Το κομμάτι μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στο κατά τι “σκοτεινό” μέλλον μέσα από τα μάτια μας νεαρής γυναίκας που αφήνει την Γη για νέους τόπους, με το τέλος της να τοποθετείται στο μακρινό 2188. Μία πραγματικά ενδιαφέρουσα οπτική της εξέλιξης της ανθρώπινης ζωής και του ανθρώπινου πολιτισμού, που δεν είναι και τόσο ουτοπική τελικά.

2. Jamie xx – Gosh

Το 2015, ο Βρετανός DJ και producer της καταξιωμένης μπάντας The xx, Jamie xx, τάραξε τα νερά της χορευτικής pop σκηνής με το νοσταλγικό, γεμάτο rave επιρροές «solo» album In Colour στην Young Turks. Κυκλοφορία η οποία στέγασε το μεγαλύτερο jungle anthem των 2010’s που δεν είναι άλλο από το Gosh. Ελαφρώς animated στυλιζαρισμένες διαστημικές εικόνες από το αρχείο της NASA αποτελούσαν τα visuals του πρώτου video clip του κομματιού, το οποίο συμπεριλήφθηκε και πέρσι στην κατηγορία Best Off Videos. Ήταν τόσο όσο, ώστε να εμπνεύσει τον σκηνοθέτη Romain Gavras (βλ. Μ.Ι.Α. videos, Notre Jour Viendra film κ.ά.) να το διασκευάσει, δημιουργώντας δυνατές εικόνες που κόβουν την ανάσα.

Το Gosh λαμβάνει χώρα σε ένα virtual reality σκηνικό μιας παρέας, η οποία οραματίζεται έναν νεαρό albino από τα μέλη της ως πιθανό δικτάτορα σε ένα δυστοπικό περιβάλλον μιας ερημικής πόλης. Ο albino leader περικυκλώνεται από μια στρατιωτική αυτοκρατορία παιδιών κάτω από ένα πλασματικό πύργο του Eiffel, σε ένα bird’s eye view εντυπωσιακής χορογραφίας. Ο Gavras, ο οποίος συνηθίζει να θίγει θέματα που αφορούν την διαφορετικότητα, δίνει απλόχερα τροφή για σκέψη πάνω στην ρατσιστική τάση της μάζας προς το διαφορετικό. Προβάλλει για ακόμα μια φορά την επανάσταση και την κυριαρχία της μειονότητας και πλαισιώνει τον φόβο γύρω από αυτό το κοινωνικό taboo μέσα από το Virtual Reality (VR) – ένα μέσο που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τα media τελευταία.

1. Mark Pritchard – Beautiful People ft. Thom Yorke

Όπως ήταν αναμενόμενο, μέσα από το Under The Sun που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2016 στην Warp Records και ψηφίστηκε ως ένα από τα καλύτερα albums της χρονιάς, η συνεργασία του Mark Pritchard με τον Thom Yorke των Radiohead στο Beautiful People ήταν και η εκλεκτή για να γεννηθεί το video clip – ύμνος στην μαγεία του still life και της ανθρώπινης ύπαρξης. Έξι ολόκληρα λεπτά ονειρικών, σχεδόν σουρεαλιστικών ατμοσφαιρικών τοπίων, με τον Thom Yorke να πρωταγωνιστεί, αλλά ταυτόχρονα να βρίσκεται πλάι στον θεατή σε αυτό το προσωπικό ταξίδι περιπλάνησης που εξετάζει τον θρήνο.

Στο Beautiful People η βαρύτητα χάνεται στην κινούμενη άμμο των μεθυστικών ηλεκτρονικών ήχων του Μark Pitchard, σε συνάρτηση με την υπνωτιστική φωνή του Thom Yorke και τις απέραντες, καθηλωτικές νομαδικές εικόνες απομόνωσης του Πολωνού σκηνοθέτη Michał Marczak. Η θερμή χρωματική παλέτα του ουρανού και της ερήμου, έρχεται σε αντίθεση με την ψυχρότητα της υφής των πετρωμάτων και της ομίχλης στα όρη και συνθέτει μια ποιητική οπτική σαγήνη. Οι απέραντες, αφαιρετικές χρωματικές εναλλαγές στο πρόσωπο του Yorke με το οποίο ο θεατής υποσυνείδητα ταυτίζεται συνεχώς, πλαισιώνει την αίσθηση που αφήνουν τα ίδια τα λόγια του Mark Pritchard: «Η σύνθεση του Beautiful People είναι ένα προσωπικό τραγούδι για τον χαμό, την απελπισία, το χάος… Αλλά το μήνυμα είναι η αγάπη και η ελπίδα».